واقعیتی های تلخ تالاب هامون در یک دوره چند ماهه

به گزارش عصر هامون به نقل از ندای هیرمند؛ با سپری شدن روزهای اوج و ایام خوش به واسطه آبگیری بخشهای از هامون ، سرسبزی ، وجود گونه های پرندگان ودیگر ابزیان متاسفانه روند رو به نابودی هامون در حال شکل گیری است .
اتفاقانی که این روزها دل هر بیننده و دوستدار طبیعت را می آزارد مرگ هزاران جوجه پرنده و ماهیانی است که در گوشه گوشه هامون با مرگ ونابودی روبرو هستند .
در کنار تلاشهای صورت گرفته از سوی حاشیه نشینهای هامون و افرار ذینفع ، مرگ جوجه پرندگان و ماهیانی که هرز نامیده می شود غیر قابل انکار و وعلیرغم برخی تمهیدات مطرح شده ، واقعیتی دردناک در انتطار هامون است ودر بخشهای از آن این فاجعه عظیم شکل گرفته است .
مرگ تعداد کثیری از گونه های ماهی و پرنده که علاوه بر اشتغال تعداد زیادی از حاشیه نشینهای هامون در تامین فراورده های گوشتی منطقه سیستان نیز حائز اهمیت است .
فاجعه ای زیست محیطی که در حین ناباوری شکل می گیرد اما دلیل و توجیهی مناسب و منطقی برای آن وجود ندارد؛ فاجعه ای که متاسفانه هر سال تکرار می شود اما تدبیری لازم در حفظ میران آب و منابع انجام‌نمی شود .

باید گفت در سالی که گذشته میزان قابل توجهی آب وارد تالاب هامون شد که در صورت مدیریت و تداوم میران آب ورودی از کشور افغانستان می توانست برای مردم منطقه امیدوار کننده و نوید بحش روزهای نشاط آور در کنار کار وتلاش باشد تا به نسبت سالیان گذشته از داوم وماندگاری بیشتری برخوردار گردد ،اما قطع به یکباره آب ورودی چهره هامون را دگرگون و در حال خشک شدن است .
اکثر کارشناسان بر این باورند که هامون به گذشته باز نخواهد گشت زیرا تغییر در کاربری ورود آب به تالاب هامون‌با مسیرهای انحرافی به چاه نیمه ها و خصوصا چاه نیمه چهارم ،ایجاد مسیر انحرافی از رود هیرمند به کشور افغانیستان توسط افغانها و انتقال آب به زاهدان ، از جمله این عوامل است که میزان آبی که وارد چاه نیمه چهارم می گردد اگر بصورت مداوم وارد تالاب شود تا حدودی می توان گفت بخشهایی از آن برای مدتی طولانی تر به نسبت حال حاضر آبگیری شود .
عدم تعهد کشور افعانستان به معاهدات بین المللی و تخصیص میزان آب تعهد در سال طبق قرار داد ، نیز از دیگر عوامل عدم احیای هامون به نسبت سالهای دور و زمان پر آبی است .
علی ایحال با ادامه این روند باید احیایی تالاب همانند دهه ۶۰ وقبل از آن را فراموش کرد . گرچه سیستانیان همواره امید دارند تا دوباره هامون آن زمان را تجربه کنند .
نیره پورملایی ،مدیر کل محیط زیست استان سیستان و بلوچستان در بازدیدی که روز جمعه ۹ تیرماه از تلاب هامون داشت قول رها سازی مجدد آب به تالاب هامون را داد و مقرر شد قبل از رها سازی نسبت به انسداد بند خاکی ایجاد شده هامونک در کنار کوه خواجه به منظور جلوگیری از هدر رفت آب اقدام عملی انجام شود .
حال باید منتطر ماند تا با این تمهیدات می توان احیایی هامون را تقویت و از خشکی زود هنگام آن جلوگیری کرد ؟ https://www.asrehamoon.ir/vdchqinw.23n-kdftt2.html